دیوار ها بلند تر شده اند.

دیوار ها بیش تر شده اند.
دیوار های قطور
به هم
نزدیک تر شده اند.


می گمانم دیر نخواهد بود
تا شُش ها بیاموزند
از سنگ به جای هوا تنفس کنند
پیش از آن که ما
با چشمانی خیره
برای ابد
در جرز دیوار ها
آرام گیریم.


صحنه ای آشناست این:
نکبت بار و مکرر
بازی همان
بازیگران، دیگر.

شهرام غلامی
خرداد 1390